Ahmad Nadeem
Ο Ahmad Nadeem, όπως κάθε απόγευμα, κάνει την καθημερινή του προπόνηση μέχρι να δύσει ο ήλιος στο στάδιο του Βόλου. Η απόσταση των 400 μέτρων την οποία καλύπτει σε λιγότερο από ένα λεπτό προκαλεί αίσθηση σε όσους αθλούνται στον ίδιο χώρο, πολίτες όλων των ηλικιών του Βόλου. Το γεγονός ότι ο δρομέας δεν έχει αριστερό χέρι από τον αγκώνα και κάτω είναι κάτι που λίγοι προσέχουν.
Για τον 25χρονο Nadeem, που έφτασε μόνος του από το Πακιστάν στην Ελλάδα σε ηλικία μόλις 13 ετών, η καθημερινή προπόνηση είναι κάτι παραπάνω από μια υγιής συνήθεια, που έγινε ακόμα πιο σημαντική στη διάρκεια της καραντίνας.
Η συνέπεια και το πάθος με το οποίο κράτησε τον αθλητισμό στην καθημερινότητά του, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές, φανερώνουν μια σχέση ζωής. Όσο οι δυσκολίες της ζωής και της προσαρμογής σε μια νέα χώρα μεγάλωναν για τον Nadeem, τόσο ο αθλητισμός τον κρατούσε προσηλωμένο στους στόχους του.
«Τα πρώτα χρόνια ήταν λίγο δύσκολα. Όταν το πήρα απόφαση, ήταν η θέλησή μου, που με βοήθησε και τα έκανε να φαίνονται πιο εύκολα», λέει ο Nadeem για το τι σημαίνει αθλητισμός και αγώνας για επιβίωση για έναν πρόσφυγα με αναπηρία.
